(Satsang gegeven door Swamiji in het VK, in maart 1983)
De hele tijd hebben we bhajans gezongen. We zijn moe, slaperig, ons lichaam doet pijn en sommigen van ons hebben niet eens een goede plek om te staan. Toch dacht ik: “Waar moet ik met jullie over praten?” We kunnen altijd over het Goddelijke spreken, op elk moment, overal en in elke situatie. Als we dat doen, wordt de vermoeidheid zinloos, want door de almachtige Gods naam te prijzen en te zingen, door zijn genade, kunnen we ons ontdoen van problemen, moeilijkheden en ziekten. Je hebt hier geen specifieke tijd voor nodig; je kunt op elk moment aan God denken. Wanneer we aan God denken en zijn genade zoeken terwijl we zijn naam chanten of zingen, dan zal zijn genade onze harten binnendringen en reinigen van onzuiverheden. Dat is de zuiverende kracht van God! Je kan de goddelijke naam in elke vorm chanten en aanbidden – Muruga, Krishna, Shiva, Vinayaga of Devi… Welke vorm je ook kiest om te aanbidden, God is aanwezig in alle vormen als Shiva-Shakti – hij is één, met één betekenis.
Deze ene genade die wij, als mensen, niet kunnen begrijpen, zal in ons binnengaan en ons helpen om onszelf te realiseren. Deze goddelijke naam is zo’n krachtig en genadevol medicijn dat, als we beginnen met het chanten of zingen, ook onze geest erbij betrokken zal raken; we zullen echt gaan nadenken over het Goddelijke en deze reflectie zal ons vrede brengen. Het zingen van Gods naam is nooit een verspilling van tijd.
Vanaf het moment dat je ’s morgens wakker wordt tot aan het einde van de dag houd je je aan een zeer strak tijdschema. Dat is de aard van het leven in het Verenigd Koninkrijk, nietwaar? We houden ons strak aan de lijn door altijd te kijken naar de tijd… tijd, tijd, tijd. Ze wilden dat ik me op deze manier zou gedragen, maar ik laat niet toe dat ik gestresseerd word! Vanaf het moment dat ik aankwam hebben ze me een heel strak en vol programma laten volgen, zonder me ook maar een klein beetje speelruimte te gunnen, maar ik maak me er geen zorgen over.
Het moet nu ongeveer middernacht zijn, maar dat lijkt niet zo voor mij. Zie ik er moe uit voor jou? Nee. Op de ene plek hadden we bhajans, op de volgende hadden we ook bhajans en op weer een andere was er een enorme menigte. Nadat ik klaar was met alles, kwam ik hier en zijn jullie nu allemaal hier, maar dat maakt niet uit. Dr. S zei dat jullie allemaal met mij willen praten voordat ik morgenochtend om 10 uur met het vliegtuig vertrek. Ik weet dat jullie hier allemaal met andere ideeën in jullie gedachten kwamen. Sommigen van jullie dachten: “We weten niet wanneer Swamiji hier ooit weer zal komen, dus laten we vandaag naar hem toe gaan.” Wat jullie ook denken, eigenlijk is het niet nodig dat ik hierheen kom. God is in je. Dat moet je niet vergeten. Dit lichaam [van mij] is een illusie; vandaag is het hier en morgen kan het sterven. Spiritualiteit waarvoor leven en dood beide tijdelijk zijn, is niet afhankelijk van dit lichaam; je moet op God vertrouwen.
We moeten nooit de naam van zo’n machtige God vergeten… denk erover na, chant en zing deze naam. Alle religies zijn één, dus we kunnen aan hem denken in welke vorm dan ook. Dit is wat het Hindoeïsme zegt; het Hindoeïsme zal elke persoon van elke religie accepteren omdat het alle religies als één ziet. Het zal alle religies omarmen zoals een moeder haar kind omhelst. Het is zo uitgestrekt als de oceaan waarin een willekeurig aantal rivieren kunnen stromen en geaccepteerd worden in zijn wateren. Het Hindoeïsme zal andere religies niet bekritiseren. Het was er al voor het landbouwtijdperk. Veel mensen hebben me gevraagd: “Hoe kun je dit zeggen? Hoe kan deze religie vóór het landbouwtijdperk hebben bestaan? Hoe moeten we dit geloven?” Ik heb ze gezegd dat het heel eenvoudig is. In welke religie [die vandaag de dag bestaat] zeggen ze “Agni Deviye Namaha” [ik buig me neer voor de Vuurgod]? Dit wordt gezegd in onze Hindoeïstische religie, want in die oude tijden waren mensen getuige van vuurvonken die voortkwamen uit de wrijving van bomen die tegen elkaar wreven in de wind. Dit wordt gezegd in de Veda’s en zelfs de moderne wetenschap bevestigt dit.
Daarom aanbaden ze eerst het vuur; daarna aanbaden ze het water dat uit de grond kwam en over de aarde stroomde, door Ganga Deviye Namaha te zingen. Vervolgens aanbaden ze de stenen en de aarde door Bhoomi Deviye Namaha te zingen. De enige religie [vandaag de dag] die deze natuurlijke elementen nog steeds aanbidt is de Hindoeïstische religie, vandaar dat ik zeg dat die al voor het agrarische tijdperk bestond. Als we door de generaties heen terugkijken, kunnen we niet eens achterhalen wanneer ze precies begonnen is – dit is niet wat ik zeg, dit is wat de Veda’s zeggen. Ik herhaal alleen wat de toegewijden, wijzen, deva’s, verlichte mensen en grote zielen hebben gezegd.
Het Hindoeïsme is een diepgewortelde religie. Maar tegenwoordig is het in de handen van sommige mensen veranderd in een religie die enige waanzin tentoonspreidt. We willen deze waanzin niet, we willen geen vuiligheid die onze geest bevuilt. Onze religie is zinvol en wij die het Goddelijke op deze manier aanbidden hebben geen behoefte aan ego, egoïsme, jaloezie of competitie. Waarom zouden we zoiets waardeloos nodig hebben? Deze betekenisloze eigenschappen en kwaliteiten ontstaan omdat je jezelf, je achtergrond, je positie, je ideeën en doelen als zeer belangrijk beschouwt. Bij zulke mensen wordt het ego gekoesterd en groeit het, en deze ik-heid zal hen uiteindelijk vernietigen.
Ego heeft de macht om je te vernietigen. In de Veda’s zijn er veel verhalen geschreven over wat er met Vishvamitra is gebeurd en waarom. Hij was een enorm krachtige wijze, maar door ego ervoer hij zoveel problemen en moeilijkheden. En wat deed Pusala Nanayanar? Hij bouwde een tempel in zijn hart en installeerde God daar. Is dit moeilijk? Wat we doen is tempels bouwen aan de buitenkant – en dat moeten we ook doen; Ik zeg niet dat dit verkeerd is. Er is echter zoveel strijd geleverd over de bouw van tempels. Mensen verenigen zich, maar er zal niets zijn dan dat, er zal geen eenheid zijn onder de mensen van die vereniging en ze zullen ruzie maken over welke tempel ze moeten bouwen. Tot slot zal men zeggen: “Ik zal een Muruga tempel bouwen; je bouwt een Vinayagar tempel!” De ander zal zeggen: “Je bouwt een Krishna tempel; Ik zal een Rama tempel bouwen.” Alle tempels zijn één! Je bouwt tempels voor God, dus waarom wil je zelf God worden? We zijn allemaal toegewijden, wezens geschapen door God. Als we iets willen doen, dan hebben we toewijding nodig om het te bereiken.
Er is een verschil tussen de concepten “Ik doe” en “God doet door mij”. Als je een tempel bouwt en zegt: “Ik bouw een tempel; kom en help me”, dan betekent de “ik” hier dat het ego in het spel is. Maar als je zegt: “God gebruikt me om deze constructie te realiseren; laten we dit allemaal samen doen”, dan is jouw denkwijze er één van overgave aan de voeten van God. Er zal geen “ik” zijn. Je zult eerder denken dat alles door hem wordt gedaan. En wie danst er niet op de melodie van de dansmeester? God is de enige die de macht heeft om dingen te laten gebeuren. (…)
Deze Goddelijkheid heeft me zijn goddelijke genade geschonken en ik heb nagedacht over hoe ik die moet gebruiken. De God die de hele wereld leidt, is degene die me aan het werk zet – door mij te leiden, mij te zegenen en mij zijn licht van wijsheid te geven. Laat zijn naam zich over de hele wereld verspreiden! Laat iedereen de waarheid en zijn zegeningen bereiken! Door dit te doen zal hun karma worden opgelost, zullen hun problemen en moeilijkheden worden opgelost, zullen hun ziekten worden genezen en zullen zij de voeten van God bereiken. Dit is mijn wens.
Oh God, er is geen behoefte aan naam, roem of rijkdom – deze zijn alleen gerelateerd aan de materiële wereld. Wat mij betreft – ik zag je naam, ik begreep het en realiseerde het. Volgens het gezegde: “Laat de hele wereld de gelukzaligheid ervaren die ik heb ervaren”, weet ik dat er een manier is voor iedereen om deze gelukzaligheid te bereiken, maar niemand vraagt me ooit om hen het pad te tonen dat leidt naar het zien van God. Ze praten alleen met mij over hun problemen en ik zal ook naar hen luisteren. Wat je ook via mij wilt bereiken, dat zal gebeuren.
Waar moet je mij voor gebruiken? Als je me naar spiritualiteit vraagt, zal ik je dat uitleggen; als je me vraagt naar je familieproblemen, dan zal ik daar met je over praten. Wat maakt het mij uit? Het is niet mijn werk om erop te staan dat je me alleen naar spiritualiteit vraagt. God heeft me een geschenk gegeven en mij gezegd dat ik het moet blijven gebruiken in overeenstemming met wat er wordt gevraagd. Vraag daarom wat je wilt en ontvang het.
Verkrijg wat er moet verkregen worden!
