Voordat ik je vertel hoe we Mahashivaratri dit jaar hebben gevierd, moet ik je de context uitleggen. Ons Premananda Centrum in Grenoble verkeert in een staat van beroering – onze coördinatoren Dhanalakshmi en Kasturirangan hebben onlangs hun huis verkocht en de laatste abishekam die we op die inspirerende en machtige plek hielden was in december 2020. Dit was het centrum waar ik Swami had ‘ontmoet’ en zijn missie in 2002, en het verlaten ervan was bijzonder ontroerend voor mij. Het was natuurlijk ook een mijlpaal in het leven van onze coördinatoren.
We waren bedroefd dat onze coördinatoren vanwege de internationale gezondheidssituatie niet naar India konden gaan zoals ze sinds de jaren ’90 elk jaar hebben gedaan, maar aan de andere kant voelde ik me ook een beetje blij dat ik deze viering kon organiseren met hen. Hun manier om het centrum te runnen is heel eenvoudig: iedereen deelt zijn ideeën over wat we zouden kunnen doen, de verschillende voorstellen worden besproken en vervolgens gevalideerd of niet (meestal wel!) en dan neemt ieder van ons een taak op zich en valt alles gemakkelijk op zijn plaats. Het is altijd geweldig om deze samenwerking te ervaren. Deze keer bleven Dhanalakshmi en Kasturirangan een beetje achter de schermen om ons vrij te laten om te doen wat we gewend waren te doen en ik voelde veel respect in deze houding. Alles verliep heel natuurlijk, ieder van ons bood aan om iets nuttigs te doen of iets mee te nemen naar de viering en een paar dagen voor de ‘D-day’ werd een uitgewerkt programma opgesteld.
Op 11 maart werd ik wakker met een buitengewoon krachtig gevoel van dankbaarheid, want terwijl zoveel van de wereld werd geschokt door angst, zouden we deelnemen aan een spirituele viering, met de vreugde en liefde van het Goddelijke! Wat een geluk! Ik denk niet dat ik me ooit zo gelukkig heb gevoeld om tot Swamiji’s missie te behoren.
Het moet gezegd worden dat we tijdens de laatste tien maanden van de Covid-crisis slechts voor twee abishekams hebben kunnen samenkomen, terwijl het centrum daarvoor regelmatig wekelijks een programma organiseerde. Het was daarom een bijzonder genoegen dat we deelden tijdens de voorbereiding van deze heilige gebeurtenis.
Ons programma omvatte abishekams die werden uitgevoerd voor vijf lingams, waarvan er vier werden gemanifesteerd door Swamiji. Tussendoor waren er satsangs, het delen van onze ervaringen met Swamiji en andere activiteiten. We waren ook van plan om verbinding te maken met het livestreamingprogramma van de Ashram.
De viering begon rond 20.00 uur met een Goeroe Astotra en bhajans. We hadden toen de eerste abishekam, waarna iedereen lingam-zegeningen ontving. Dit werd gevolgd door een meditatie van 20 minuten. Na het wassen van de abishekam-set dronken we thee en deelden we enkele ervaringen die we met Swamiji hadden gehad. Het was erg interessant en soms ook grappig. Dit ging vrij lang door omdat, zoals ik al zei, we elkaar in vele maanden niet hadden gezien en deze ‘samen tijd’ hard nodig hadden.
Daarna was het tijd voor de tweede abishekam, waarna Dhanalaksmi ons begeleidde bij het zingen van een Vedische zang voor Shiva – een heel mooie ervaring die ons in staat stelde het heilige op een andere manier uit te drukken. Vervolgens was er een quiz over spiritualiteit, met vragen over Swamiji en zijn leringen. Het was een erg leuke manier om te ontspannen en enkele hoogtepunten uit Swamiji’s leven op te roepen. Er waren ook heerlijke prasad en pittige chai in Indiase stijl, wat een echte traktatie was en ons herinnerde aan onze tijd in de Ashram.
Hierna maakten we verbinding met het live programma op een groot scherm. Het was heel ontroerend om toegewijden uit zoveel verschillende landen Mahashivaratri te zien vieren in zo’n prachtige spirituele eenheid. We keken tot het einde van het programma, toen het tijd was voor onze laatste abishekam. Deze keer assisteerde ik en was blij dat alles goed ging ondanks het feit dat ik al geruime tijd geen abishekam had uitgevoerd.
Na nog een meditatie sloten we de spirituele viering af met een laatste arati. Daarna hadden we allemaal nog meer thee en een waanzinnig lekkere chocolade- en pompoencake speciaal gemaakt voor Kasturirangan’s verjaardag. Ik hoop met heel mijn hart dat dit gelukkige toeval een teken is van zijn spoedig herstel!
Ik ben enorm dankbaar dat ik zulke kostbare momenten heb kunnen delen met al deze mensen, verschillend van elkaar, maar allemaal verenigd in de liefde van Swamiji.
Jai Prema Shanti!
