Denk eerst na, op welke manier kijk je naar spiritualiteit? Denk je aan spiritualiteit als iets dat in een boek te vinden is? Als je dat doet, dan zou ik je aanraden om dat te volgen. Nu voel ik dat ik zoveel capaciteit heb [Swamiji houdt een appel omhoog] maar niemand eet ervan. Dus wat is het doel van praten? Eerst moet je eten en als je dat niet kunt, dan moet je wachten … zitten en wachten. (…)
Op welke manier wil je spiritualiteit leren? Wil je het leren met behulp van beleefde tafelmanieren of heb je zo’n honger dat je niet kunt wachten om het op te eten? Als je erg veel honger hebt, neem je direct een hap van de appel maar als je hem op een leuke manier wilt eten dan neem je de tijd om een mes te zoeken en de appel netjes in stukken te snijden. Eerst vraag je me: “Hoe smaakt hij? Wat is de betekenis ervan? Waar heb je hem gekocht en hoeveel heeft hij gekost? Is hij al gewassen? Waar is het mes en een dienblad? ” Vraatzuchtige personen zullen niet al deze vragen stellen, ze zullen meteen een hap van de appel nemen! Maar als ze niet zo hongerig zijn, zullen ze dingen vragen als: “Waar heb je dit gekocht?” “In Trichy.” “Hoeveel heb je ervoor betaald?” “Twee vijftig.” “Ah, heel goed. En vind je hem lekker? ” “Ja, ik vind hem lekker.” “In welk land is hij verbouwd, in India of ergens anders? ” “Nee, op die plek.” “Oké, breng een mes.” En dan gaat iemand een mes halen.
Als er een mes wordt gebracht, zullen ze vragen: “En waar is het dienblad?” Dan brengt iemand een dienblad. En voordat ze de appel snijden, wassen ze hem zorgvuldig en snijden hem dan langzaam en netjes in mooie stukjes. Bovendien zullen ze het, voordat ze het zelf eten, eerst aan anderen aanbieden: “Hier, neem alsjeblieft een stuk.” Zie je, ze gebruiken hele goede manieren. [Swamiji bootst iemand na die beleefd eet.] Vindt je dat dit allemaal nodig is om een appel te eten? Dit is ‘acteer-eten’. Wie heeft er echt honger? Ga en geef deze appel aan de Ashram-kinderen – hij zal helemaal opgegeten zijn voordat ze zelfs maar bij het gebouw ernaast komen! Ze zullen je nooit vragen waar de appel vandaan komt en waar hij is verbouwd, hoe hij smaakt en of je hem gewassen hebt of niet… dat maakt ze allemaal niet uit, ze willen gewoon de appel eten!
Wat is spiritualiteit? Hoe je deze appel eet, staat voor twee soorten spiritualiteit. Voor degenen die de hoogste spiritualiteit willen realiseren, zal ik ze deze appel geven en die moeten ze onmiddellijk eten. Voor degenen die spiritualiteit willen begrijpen … hun manier is zoals in het mesverhaal. Deze satsang die we nu hebben is het mesverhaal; je vraagt waar ik de appel heb gekocht. Ik vertel je waar en dan vraag je me waar ik het mes heb gekocht en ook daar antwoord ik op. Dit is informatie, het is als een klas, zoals een les geven, maar als je de hoogste spiritualiteit wilt voelen en realiseren, dan is dit tijdverspilling. Spring! Direct! Oefen! Dat is de manier van de gek… .praktijk.
