Mensen moeten de gevoelens van anderen kunnen begrijpen. Zonder deze capaciteit, ongeacht in welke kaste ze zijn geboren, zullen ze lage kwaliteiten hebben. Allereerst zullen ze het vermogen missen om de beste kwaliteiten van anderen te zien. Ze zullen bezig zijn met jaloezie en egoïsme en hun leven – lichaam en ziel – wordt nutteloos. Als je de gevoelens van anderen probeert te begrijpen, zullen eigenschappen als beleefdheid, nederigheid en heiligheid vanzelfsprekend in je tot ontwikkeling komen. (…)
In deze materiële wereld ervaren we allemaal moeilijkheden en verdriet. Degenen die geloven en vertrouwen hebben in God, zullen verlichting van deze problemen vinden, terwijl anderen in nog meer problemen en verdriet zullen worden ondergedompeld.
Misschien heb je ervoor gekozen om een bepaalde carrière te volgen en het te zien als een manier om je leven te verbeteren. Maar als je succesvol wilt worden in het door jou gekozen beroep, moet je allereerst leren van een deskundige en moet je niet denken: “Ik weet alles”. Alleen op deze manier zul je succesvol worden, ook al vorder je zo langzaam als een schildpad.
We moeten niet altijd naar de hoge boom kijken waarin we niet kunnen klimmen. Kijk naar de kleine vogel die op de hoogste tak van die hoge boom zit. Zelfs die kleine vogel kan iets doen wat jij niet kunt. God heeft een passende manier van leven getoond en heeft alle schepselen in deze wereld de juiste plichten gegeven. Daarom moet iedereen zijn of haar taken met verantwoordelijkheid vervullen. Vermijd het onderzoeken en beoordelen van de lengte en breedte van anderen. Neem je eigen maat en handel; dat is de schoonheid van je geboorte.
We vermijden altijd onze verantwoordelijkheden en beoordelen anderen, met als gevolg dat onze verantwoordelijkheden slechts gedeeltelijk worden vervuld. De weg naar vooruitgang ligt vlak voor ons, maar we zijn ons er óf niet van bewust, óf we weigeren dat pad af te leggen. We zijn altijd op zoek naar een binnenweg en zijn jaloers op degenen die op het juiste pad reizen. We zijn jaloers op hun betere leven en hun roem, maar dit is als iemand die de rivier wil oversteken maar niet nat wil worden!
Het is voldoende dat iemand stilletjes naar een ander kijkt – zijn hart zal de woorden spreken en zijn gezicht zal zijn gevoelens uiten. Maar in plaats van te leren met ons hart te laten spreken, brengen we leugens over met onze ogen, onze woorden en door onze daden. Meestal laten we ons hart nooit spreken, omdat we de gewetensvolle God niet toestaan de stilte van ons hart binnen te gaan en ons te corrigeren.
Door de eeuwen heen hebben onze voorouders altijd gezegd dat alle wezens op deze wereld verwant zijn. Om dit te ervaren en te bewijzen, moeten we ons hart verlichten met mededogen. We moeten in staat zijn om met het licht van mededogen naar de moeilijkheden en het verdriet van mensen te kijken. Als er ergens op de wereld een aardbeving of armoede is, moeten we met de zielen van de mensen daar praten en ons bewust zijn van hun lijden.
Waarom worden we zo vaak boos? Het is natuurlijk vanwege egoïsme. We worden boos als mensen die dezelfde voorkeuren en antipathieën hebben als wij, iets proberen te krijgen dat we willen. Soms worden we daar zelfs woedend door. Dit is een eigenschap van mensen die slechts vijf zintuigen gebruiken. Wanneer een paar mensen uit angst voor een dier wegrennen, zullen anderen de neiging hebben om hen te volgen, in de overtuiging dat dit de hoogste staat van denken is. Maar het toont alleen hun onwetendheid. De illusie die woede is, berijdt een denkbeeldig paard. Het zal zijn bestemming zeker niet bereiken en het zal een lastige reis worden. Zoek naar de waarheid. Zoek het pad dat je ten goede komt door het vergrootglas te gebruiken dat het zesde zintuig wordt genoemd. Dit vergrootglas laat je de kiemen van jaloezie en woede zien.
We doen altijd onderzoek naar de dingen om ons heen, zoals de bomen en struiken, de dieren en al het andere dat we buiten ons zien. Maar het enige dat we in feite doen, is simpelweg berekenen hoeveel jaar het heeft geduurd voordat dit alles tot stand is gekomen en onszelf enkele antwoorden geven. Naderhand worden we betrapt door de illusoire lof die we ontvangen en dus gaan we achteruit. Eerst moeten we onszelf en de grootsheid van onze geboorte realiseren, we moeten erachter komen wat we proberen te bereiken door deze zeldzame kans. Verhef deze geweldige geboorte; als we dit niet proberen, zullen we net lijken zijn, ook al zeggen ze dat Heer Shiva in ons leeft, in ons lichaam.
Zelfs nu worden avatars en spirituele meesters in deze wereld geboren. We moeten ons realiseren dat ze naar de aarde zijn gekomen vanwege de verdiensten die ze hebben verworven door de boetedoeningen die ze bij hun vorige geboorten hebben verricht. Degenen die zulke mensen niet kunnen herkennen, worden ajnani’s genoemd [mensen die geen wijsheid hebben]. Ze hebben misschien een externe visie, maar ze missen een interne visie; ze kunnen de grootsheid en hoogste kwaliteiten van levende wezens niet begrijpen.
Tegenwoordig ontdekt de wetenschap met behulp van levenloze instrumenten hoe ze radiogolven kunnen gebruiken om erachter te komen wat er ver weg gebeurt. Maar onze heiligen hadden het vermogen om dit in zichzelf te doen; ze waren in staat om te ontdekken wat er overal gebeurde. De moderne wetenschap is nu net dingen aan het ontdekken die deze heiligen zo lang geleden hebben ontdekt en uitgelegd. Deze heiligen zeiden dat mensen niet op Mars konden leven en pas nu, duizenden jaren later en na veel onderzoek, hebben wetenschappers geconcludeerd dat er geen water op Mars is en dat het daarom onbewoonbaar is. Toch vertelden onze heiligen ons dit duizenden jaren geleden, zonder enig onderzoek. Dit toont aan dat onze heiligen door hun wijsheid dingen konden uitleggen die de wetenschap in die dagen niet eens kon benaderen.
Dit materiële leven geeft het illusoire gevoel dat alles in deze wereld permanent is. Hierdoor leven mensen hun leven zonder echte kennis te verwerven en gaan dan gewoon dood. Maar niets is permanent; alle dingen en alle wezens zijn vergankelijk. De bron en levenskracht van de hele schepping, Heer Shiva, is de hoogste en is eeuwig – dit is een goddelijke gedachte. Door ervaringen leren we de consequenties van onze keuzes. Permanent geluk is het grootste geluk, en alleen door de verlichting van je ziel kun je van deze gelukzaligheid genieten.
Het principe van de Hindoe Sanatana Dharma is om eenheid in de wereld te creëren. Het stelt dat mensen naar de waarheid in zichzelf moeten zoeken. Duizenden religies zijn in deze wereld gekomen en gegaan, maar het hindoeïsme is het enige dat in het vroege begin van de wereld verscheen en nog steeds bestaat. Alle wezens die in deze wereld zijn geschapen, moeten eenmaal naar God terugkeren – dit is de filosofie van de hindoeïstische Sanatana Dharma. (…)
Als je duidelijk zou kunnen zien welke mensen erin zijn geslaagd om echt geweldige dingen in deze wereld te bereiken, zou je ontdekken dat ze allemaal geloof hadden in het goddelijke en het hoge besef hadden dat hun uitvindingen en overwinningen niet te danken waren aan hun eigen talenten, maar allemaal daden waren van God. De gemiddelde persoon die niet in het Goddelijke gelooft, gaat achteruit in het leven, maar degenen die in God geloven, zullen een hogere staat bereiken. De geest die vrij is van twijfels, zal God beslist realiseren, maar wie twijfelt, zal van geen nut zijn, zelfs niet voor het materiële leven. Een zuivere geest is een tempel van God en volledig vertrouwen is het licht van de tempel.
Iemand die God aanbidt, zal werkelijk geen onderscheid maken tussen hogere en lagere klassen. Mensen met vooroordelen doen vaak alleen maar alsof ze naar de buitenwereld niet zo denken. Als je je realiseert dat alle wezens de weerspiegeling zijn van dezelfde levenskracht, dan zul je geen gevoelens van discriminatie meer hebben. De oorzaak van discriminatie is onwetendheid en mensen die op deze manier denken en handelen, doen dat simpelweg door een gebrek aan kennis en ervaring. Deze ziekte van discriminatie is zelfs aanwezig onder degenen op het spirituele pad, zoals “jij bent belangrijk” of “Ik ben belangrijk”.
We voelen ons verdrietig als we problemen en moeilijkheden ervaren en als er goede dingen met ons gebeuren, voelen we ons tevreden en gelukkig. Maar als we eenmaal de waarheid begrijpen dat zowel verdriet als geluk uit dezelfde plaats voortkomen, zullen we altijd gelukkig zijn. Heiligen zijn constant in die staat. Degenen die hun eigen lichamelijke ziekten kunnen genezen, zijn de grote dokters. En degenen die de ziekten hebben overwonnen die het lichaam beheersen – zoals honger, seks, uitzicht en geur – zijn de grote heiligen en wijzen. De gelukzaligheid die ze in die staat proeven, is in deze wereld niet te vergelijken. Dit is de hoogste staat en wie dat niveau bereikt, kent de waarde van een menselijke geboorte. (…)
Als we de kans hebben om in contact te komen met spirituele meesters, moeten we deze geweldige kans niet opgeven door deze te negeren. Maak die relatie sterk. Die geweldige mensen hebben van nature kennis verworven die je alleen kunt leren door duizenden boeken te lezen. Met slechts een enkele blik kunnen ze alle waarheden en onwaarheden van iemands hele wezen begrijpen. Als ze ons wat werk geven, zouden we het als een geschenk moeten beschouwen. De dingen waar je moeite mee hebt om te begrijpen, weten ze al. Ze kunnen zand in goud veranderen en van zand kunnen ze een touw maken. Ze kunnen ons volwassen maken.
